De gemeente als verhuurder

Zo'n anderhalf jaar geleden heb ik de Goudse woonwagenbewoners gezegd dat ik ze na de gemeenteraadsverkiezingen van 2014 intensiever zou gaan helpen, hetzij als wethouder of anders als adviseur volkshuisvesting. Als wethouder bleek er na de verkiezingen niet in te zitten en daarom ben ik Bureau Bakstenen & Buitenruimte (KvK-nr. 60713879) begonnen en heb ik als zelfstandig ondernemer de Goudse woonwagenbewoners geholpen met de oprichting van een bewonerscommissie.

Sinds de Woonwagenwet op 1 maart 1999 werd afgeschaft, is het huren van een woonwagenstandplaats met of zonder woonwagen een woonvorm waarop het huurrecht voor woonruimten van toepassing is. Het maakt niet uit of je een huis huurt, een woonwagenstandplaats of een ligplaats voor een woonboot; in principe zijn de regels gelijk.

Dat geldt ook voor het recht van huurders om een bewonerscommissie of een huurdersorganisatie op te richten; om aan de verhuurder te vragen om die te erkennen en daarmee in overleg te treden over zaken van beheer en beleid; en om van de verhuurder voldoende middelen te ontvangen voor het inhuren van een onafhankelijk adviseur en voor het afhuren van een vergaderzaaltje en het versturen van post en dergelijke.

De Goudse woonwagenbewoners, die het initiatief hebben genomen tot oprichting van een bewonerscommissie, hebben direct na hun eerste vergadering een oprichtingsbrief gestuurd naar de gemeente, die de standplaatsen verhuurt. In die brief wordt verzocht om erkenning en middelen en is ook alvast een agenda voor overleg opgenomen. Er is genoeg te bespreken. De wettelijke termijn van vier weken, waarbinnen de gemeente op de brief moest reageren, ging echter voorbij zonder dat er iets anders kwam dan een ontvangstbevestiging.

Intussen zijn we wel gewoon aan het werk getogen. Ik heb diverse woonwagenbewoners geïnterviewd over hun opvattingen omtrent standplaatstoewijzing: Wat vinden ze zelf eerlijke regels? Het heeft genoeg materiaal opgeleverd voor een eerste ongevraagd advies aan de verhuurder.

En intussen krab ik me regelmatig achter de oren als ik zie hoe de gemeente omgaat met de woonwagenbewoners. Zo zou het een goede zaak zijn om het op orde brengen van het woonwagenkamp aan de 1ste Moordrechtste Tiendeweg te beschouwen als een herstructureringsopgave en om dus eerst een Sociaal Plan met de bewonerscommissie overeen te komen alvorens de werkzaamheden te starten. Nu de gemeente, vriendelijk gezegd, zelf het wiel probeert uit te vinden en nog niet ontdekt heeft welke vorm daarvoor het handigst is, loopt de spanning onnodig hoog op.

Tegenwoordig kan niet alleen een individuele huurder de Huurcommissie om een uitspraak vragen. Ook een bewonerscommissie of een huurdersorganisatie kan op de Huurcommissie een beroep doen als de verhuurder het overleg frustreert. In het geval van de Goudse woonwagenbewoners zal het vast zo`n vaart niet lopen omdat de gemeenteraad kan bewerkstelligen dat de bewonerscommissie door het college erkend wordt en dat het overleg op gang komt. En passant wordt de raad daar zelf ook wijzer van: zo steekt huurdersbelangenbehartiging dus in elkaar en zo moeizaam kan het soms zijn om het van de grond te krijgen.