Het recht op terugkeer

Gouda gunt huurders, die vanwege sloop hun huurhuis moeten verlaten, niet dat ze er bij de verhuizing naar een andere woning op vooruitgaan. Het gevolg is, dat huurders er altijd op achteruitgaan. Dat komt vanwege de huurharmonisatie: het verschijnsel dat een nieuwe huurovereenkomst door de verhuurder wordt aangegrepen om de huurprijs fors op te trekken. Daardoor verhuizen herstructureringsurgenten óf naar een even grote woning als de vorige maar die is dan wel stukken duurder óf naar een even dure woning als de vorige maar die is dan wel kleiner. Als bestuurder vind ik, dat je niet van je burgers mag verwachten dat ze vrijwillig meewerken aan een verslechtering van hun eigen situatie. Alleen al vanwege de huurharmonisatie, zou ik het goed begrijpen als huurders zich verzetten tegen sloop.

Mijn andere bezwaar betreft het gebrekkige recht op terugkeer. De gemeente geeft bewoners een herstructureringsurgentie, die vervalt als de te slopen woning verlaten wordt. Daarbovenop beloven de beide woningcorporaties om aan wie dat wil een eigen herstructureringsurgentie te verstrekken voor een wisselwoning met terugkeeroptie én met voorrang. Ik kan me daar weinig bij voorstellen. Krijg je bijvoorbeeld een brief waarin staat: u huurt een wisselwoning? Mag je in een voorronde inschrijven op een nieuwbouwwoning? Telt dan je inschrijvingsduur of telt, dat je uit een sloopwoning komt? Onze wethouder volkshuisvesting ziet het hele probleem niet en mijn pogingen om er als controlerend raadslid goed zicht op te krijgen, stuiten bij haar op een muur van starre onwil.

Niet alleen vanwege de praktische vraagtekens lijkt het recht op terugkeer een loze belofte. Piet IJsselstein, voorzitter van de bewonerscommissie van het Rode Dorp vindt de belangrijkste les, die hij geleerd heeft, dat hij nooit weer zou instemmen met sloop voordat precies duidelijk is wat er wordt teruggebouwd. Hij heeft groot gelijk maar het wrange is, dat we zulke zorgvuldigheid wel willen betrachten bij te kappen bomen en niet bij te slopen huizen. Ook het Margrietplein is voortijdig gesloopt.

Verder kun je je in dit verband afvragen wat de waarde is van een woonwenseninventarisatie als vooraf geen afspraken zijn gemaakt over de wijze waarop de terugkeerders meedenken over het ontwerp van de nieuwbouw. Mij verbaast het niet, dat er slechts drie bewoners willen terugkeren naar Gouda Oost. Mij verbaast de onnozelheid van bestuurders die verrast zijn door deze uitkomst.

Mijn hoop is gevestigd op Multi Vastgoed. Er zijn mensen, die zich ongemakkelijk voelen bij de samenwerking met deze projectontwikkelaar in de Spoorzone. Je weet wel: van die snelle types, die met veel geld voor elkaar krijgen wat ze willen. Maar als ik feitelijk beoordeel wat Multi Vastgoed allemaal uit de kast trekt voor de bewoners van de te slopen flat in het Crabethpark, dan gedraagt Multi Vastgoed zich voorbeeldig. Multi Vastgoed heeft toegezegd om de bewoners van Crabethpark onafhankelijke ondersteuning te bezorgen. De bewoners van Gouda Oost, die huren van een zogeheten sociale verhuurder, moeten het daarentegen stellen zonder een eigen onafhankelijke adviseur. Verder wil Multi Vastgoed bij het nieuwbouwprogramma rekening houden met de wensen van hen die willen terugkeren en is het bedrijf bereid om het Goudse Sociaal Statuut als uitgangspunt te nemen. Het mooie daarvan is, dat het deze doortastende projectontwikkelaar vast en zeker wél lukt om te komen met een uitgewerkte terugkeerregeling en een ruimhartige compensatie. Multi Vastgoed: een verademing!