Hoe zag mijn campagne eruit?

Als kandidaat voor de Tweede Kamer heb ik de kans gegrepen om in campagnetijd een paar nieuwe vaardigheden onder de knie te krijgen. In december 2016 ben ik begonnen te tweeten. Ik beschouwde het vooraf als corvee maar het bleek juist reuze leuk. Twitter helpt om permanent duidelijk te maken waar ik als kandidaat voor huurders voor sta en bovendien is het voor mij een soort internationale leesmap. Ik geniet van spitsvondige tweets en laat treiteraars in hun eigen sop gaar koken.

Verder heb ik samen met een regisseur van RTV Gouwestad een filmpje gemaakt dat op Youtube staat. Ik leg in het filmpje “Anita Engbers met duplo” uit hoe de huurtoeslag werkt en waarom die ontoereikend is. Voor het eerst van mijn leven heb ik daarvoor een tekst uitgesproken die op autocue aan mijn ogen voorbijrolde. Vooraf heb ik de uitleg getest op raadsleden, huurders en verhuurders. Het filmpje is ook na de campagne nog goed bruikbaar

Van mijn coach Rebecca Slotboom heb ik een oefening in langzaam praten cadeau gekregen. Degenen die me wel eens in levende lijve ontmoet hebben, weten hoe goed ik dat kan gebruiken. Alleen Lebbis en Jansen kunnen nog meer woorden per minuut zeggen dan ik.

Ik heb een mooie flyer laten ontwerpen door de Rotterdamse kunstenaar Bas den Boer en die heb ik zoveel mogelijk met een persoonlijk praatje overhandigd aan kiezers. Ook als het geen stem oplevert dan nog word je er wijzer van. Je voelt de maatschappelijke temperatuur en je hoort hoe politieke beslissingen uitpakken voor individuen.

Ik heb een kraakactie in de Amsterdamse buurt Jeruzalem gesteund. De Bond Precaire Woonvormen had me daartoe uitgenodigd en een maand lang heb ik met een foto en een eigen persverklaring op de voorpagina van hun website gestaan. http://bondprecairewoonvormen.nl/2017/02/pvda-kandidaat-tweedekamerlid-anita-engbers-steunt-de-bezetting/

De actie was leuk om te doen maar bevat een serieuze ondertoon. Er zijn partijen die kraken strafbaar willen stellen. Ik vind dat de wereld op zijn kop. Juist langdurige leegstand is misdadig. En aan de onderkant van de woningmarkt is de woononzekerheid en de rechteloosheid inmiddels schrikbarend groot. Daar verzet ik me tegen.

Ik heb meegedaan aan een Workshop over Wonen tijdens de drukbezochte PvdA stadsconferentie in het Laakkwartier in Den Haag.

En ik heb in campagne gevoerd in Groningen, de stad waar ik ben afgestudeerd en lid geworden van de PvdA. Heb daar een project in de wijk Paddepoel bezocht waar scheiden van wonen en zorg een positieve uitwerking heeft op bewoners, zorgverleners én verhuurder De Huismeesters. En ben langsgeweest bij de organisatie Het Kopland die in Groningen de Maatschappelijke Opvang doet.

Maatschappelijke opvang biedt tijdelijke opvang en begeleiding aan mensen die geen eigen huis hebben. De Federatie Opvang heeft in campagnetijd nadrukkelijk om aandacht gevraagd voor de kinderen die in de Maatschappelijke Opvang verblijven. Ook dát is onderkant van de woningmarkt waar dringend iets aan gedaan moet worden. Elk kind heeft recht op een veilig eigen dak boven het hoofd.

’s Avonds een debat in Ons Pand in de Haddingestraat met wethouder Roeland van der Schaaf en Woonbondconsulent (en partijgenoot) Sylvo Gaastra. Het Dagblad van het Noorden heeft er verslag van gedaan.

Vrouwenslinger Op zaterdag 4 maart heb ik samen met enkele andere Zuid-Hollandse vrouwen op onze kandidatenlijst en tal van vrijwilligers een tocht gemaakt door Haaglanden. In Den Haag, Zoetermeer, Wassenaar, Voorburg, Rijswijk, Lansingerland en Westland de straat rood gekleurd. Een geslaagde dag.Veel plezier gehad met elkaar ook al waren de reacties soms fel negatief. Daar stond dan weer die oudere mevrouw uit Voorburg tegenover die me zei altijd bij de PvdA te blijven: “In voor- en tegenspoed.”

Op 14 maart ook nog met de Rode Bus meegereden en geflyerd in Rotterdam en Den Haag. Aan boord een aantal jonge vrijwilligers die enkele weken achtereen door het land zijn gereden en her en der overnacht hebben. In Rotterdam in het Stayokay dat in de blokwoningen aan de Blaak zit; de nacht daarvoor in een tot hotel verbouwde gevangenis in Leeuwarden. Enthousiast, energiek, geen waarneembare hiërarchie en ondertussen loopt alles gesmeerd. Stopt de bus aan het begin van de middag in niemandsland, ergens bij een viaduct in de buurt van het stadion van Sparta, komt daar prompt een bestelwagen verse rozen bezorgen!

Dan heb ik nog aan twee debatten actief meegedaan en bij enkele andere debatten heb ik me vanuit de zaal kenbaar gemaakt als kandidaat. Kreeg daar telkens de lachers op mijn hand als ik zei dat ik voor voorkeurstemmen ging.

In Raalte deed ik mee aan een debat georganiseerd door het ROC Salland. De leerlingen hadden zelf de vragen bedacht. Zoals: Wat wilt u doen aan sexting? (Gelukkig kregen we de vragen vooraf zodat ik kon opzoeken wat het was.) Wat gaat u doen aan te veel vluchtelingen? Waarom wordt er nog steeds zoveel geïnvesteerd in fossiele brandstoffen? De kantine zat helemaal vol en de gespreksleider hield de vaart er goed in.

De dag erna deed ik mee aan een debat dat was georganiseerd door de St. 55+ Leiden. Het grappigst was toen iemand uit de zaal aan de 50+ kandidaat vroeg om hun standpunt over de AOW nog eens uit te leggen. Hij kreeg ruim baan en nóg liep hij hopeloos vast in een uitleg waar niemand een touw aan vast kon knopen.

In carnavalstijd heb ik een foto van mezelf getwitterd waarmee ik op ludieke wijze protesteer tegen tijdelijke huur. En ik heb de Wassenaarwet voorgesteld als tegenhanger van de Rotterdamwet. http://www.anitaengbers.nl/blog/69

Sommige van mijn campagneplannen zijn niet van de grond gekomen. Zo ben ik er niet in geslaagd om een werkbezoek te organiseren naar een buurt met huurwoningen waar aan kleinschalige energieopwekking wordt gedaan. Het gebeurt nog maar op weinig plekken en huurdersorganisaties realiseren zich nog niet goed, dat ze zo’n werkbezoek kunnen benutten om hun eigen speerpunten te agenderen. Voor netwerkbeheerder Alliander was ik als laag geplaatste kandidaat niet belangrijk genoeg om hier veel energie in te steken. Dat snap ik wel.

Onderaan de lijst kun je alleen veel stemmen behalen als je een lokale of regionale bekendheid bent of als je de landelijke media haalt. Als voorzitter van de landelijke Werkgroep Huurders van de PvdA heb ik vooral gelet op de kansen die voorbijkwamen op landelijke publiciteit. Ik ben blij dat het gelukt is met een artikel van Mirjam de Rijk in de Groene Amsterdammer. Des te meer omdat het ook echt een steengoed artikel is geworden en ik de kans krijg om helder uit te leggen dat ‘middenhuur’ van zevenhonderd tot duizend euro te duur is voor middeninkomens. https://www.groene.nl/artikel/te-duur-om-nog-sociaal-te-zijn

 

Evaluatie

In 1998 stond ik voor de eerste keer kandidaat, in Gouda als gemeenteraadslid. Ik wilde graag moeite doen voor voorkeurstemmen maar werd teruggefloten door de lijsttrekker. Het mocht niet. Je behoorde de kiezers alleen te vragen om een stem op je partij en het verkiezingsprogramma. Niet om een stem op jezelf. Alleen voor de lijsttrekker gold een uitzondering.

Tijden veranderen. Bij de Tweede Kamerverkiezingen voor 2017 is aan alle PvdA kandidaten nadrukkelijk gevraagd om actief campagne te voeren. We kregen een bescheiden budget en werden bijgestaan door een campagnemedewerker, een coach en een persvoorlichter. Met beide handen heb ik deze kans aangegrepen om er vol voor te gaan. Het was een drukke periode. Vermoeiend ook. Maar ik heb veel dingen voor het eerst gedaan en heb enorm genoten. Mijn persoonlijke mening is, dat kandidaten die geen persoonlijke campagne willen voeren, eigenlijk niet geschikt zijn als volksvertegenwoordiger. Er valt heus wel wat aan te merken op de campagne – bijvoorbeeld de veronachtzaming van de woononzekerheid – maar de beslissing om alle kandidaten een eigen campagne te laten voeren verdient een dik compliment. Volgende keer weer doen.