Willem Sirre en de vierde generatie burgerparticipatie

Onlangs bezocht ik een "kennisatelier" van het Nicis, een door de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap ingesteld "Maatschappelijk Topinstituut voor de steden. Onderwerp was: de vierde generatie burgerparticipatie. Wat zou dat zijn?

De eerste generatie, zo werd betoogd, valt samen met de introductie van inspraak vanaf de jaren zeventig. De tweede generatie is die van het interactieve beleid, dat opkomt in de jaren negentig: burgers worden dan in een vroegtijdig stadium betrokken bij de totstand-koming van het beleid. De derde generatie is ontstaan uit het politieke rampjaar 2002 en is een reactie op de geconstateerde vertrouwenscrisis tussen burgers en bestuurders: in plaats van dat burgers de kans krijgen om mee te doen met het gemeentebestuur, probeert het gemeentebestuur in te haken op burgerinitiatieven en mee te doen met de burgers. Wat dan de vierde generatie is? De geschiedenis zal het ons leren! Een deelnemer opperde dat we dan van burgerparticipatie overstappen op ambtenaren-participatie.

Daar zit wat in. Ambtenaren worden gelukkiger van samenwerking met de burgers. Neem Oud-Goverwelle, ook wel bekend als de Sportbuurt. Jaren geleden heb ik op voorstel van buurtbewoner Willem Sirre gepleit voor een herinrichting van de voortuinen bij de flats en van de openbare ruimte. Eerst moesten de voortuinen van eigenaar verwisselen. De onderhandelingen tussen gemeente en Mozaïek Wonen vergden de nodige tijd. Maar toen de aankoop eenmaal rond was, zijn alle buurtbewoners uitgenodigd om mee te werken aan een plan voor de herinrichting van de gehele buitenruimte.

In het begin waren de reacties lauw. Gaandeweg werden steeds meer bewoners enthousiast. En van de weeromstuit ook de beroepskrachten. Het uiteindelijke resultaat is er naar. De ambtenaren van de gemeente en de medewerkers van Mozaïek Wonen hebben met al hun deskundigheid en kennis van het stedelijk beleid vele steentjes bijgedragen aan het prachtige eindresultaat. De openbare ruimte is enorm opgeknapt, sluit aan bij de wensen van de gebruikers (volwassenen én kinderen) en er heerst een prettiger sfeer.

Iedereen was oprecht blij tijdens het feest op 19 november 2008. We vierden het resultaat en we vierden  de samenwerking. Zo leuk kan democratie dus zijn. Een wijze les. Met dank aan Willem Sirre.